ความรู้สึกที่คล้ายกันแสดงออกในLady and the Tramp

ในภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรกของดิสนีย์Snow White and the Seven Dwarfs (1937) สโนว์ไวท์ใช้อิทธิพลของผู้หญิงในการดูแลคนแคระ เมื่อไปถึงกระท่อมของพวกเขาเธอก็สังเกตได้ทันทีว่ามันสกปรกแค่ไหน สัญชาตญาณตามธรรมชาติของเธอคือการทำความสะอาดกระท่อมให้กับเจ้าของโดยหวังว่าพวกเขาจะปล่อยให้เธออยู่เพื่อเป็นการตอบแทน อย่างไรก็ตามปฏิกิริยาของคนแคระไม่ใช่สิ่งที่น่ายินดี ด้วยความตกใจและไม่เชื่อใครคนหนึ่งถึงกับอุทานว่า“ เฮ้มีคนขโมยอาหารของเรา!” ข้อสันนิษฐานที่อยู่เบื้องหลังความขัดแย้งนี้ก็คือผู้หญิงมีระเบียบและมีระเบียบในขณะที่ผู้ชายมีระเบียบและสกปรก แต่ความหมายก็คือผู้หญิงทำให้เสียหายและขัดขวางช่องว่างของผู้ชาย ความเป็นผู้หญิงของสโนว์ไวท์ซึ่งได้รับการตั้งรหัสว่ากระท่อมที่เป็นระเบียบเรียบร้อยคุกคามความเป็นชายของคนแคระโดยตรงโดยมีรหัสว่ากระท่อมยุ่งเหยิง ไบนารีนี้ (ความเป็นระเบียบกับความสกปรก) จะพบว่าตัวเองทำซ้ำตลอดทั้ง Disney canon

อิทธิพลของสโนว์ไวท์ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเธอสั่งให้คนแคระล้างมือ แม้ว่าเธอจะอยู่ในฐานะที่อ่อนแอ แต่ก็ขอร้องให้คนแคระปล่อยให้เธออยู่ - ความเอาใจใส่และความรักที่เคารพบูชาต่อความเป็นผู้หญิงของพวกเขาทำให้เธอเปลี่ยนไปสู่ตำแหน่งแห่งอำนาจอย่างรวดเร็วและทำให้เธอกลายเป็นผู้มีอำนาจจนถึงจุดที่ ซึ่งเธอทำให้พวกเขาเป็นเด็ก ตำแหน่งใหม่ของเธอทำให้เธอเป็นที่ต้องการของคนแคระ:“ ขอดูมือคุณหน่อย” อำนาจของเธอยังอนุญาตให้เธอยื่นคำขาด:“ เดินขบวนไปข้างนอกเพื่อล้างตัวไม่งั้นคุณจะไม่ได้กิน” เช่นเดียวกับกระท่อมของพวกเขามือที่สกปรกของคนแคระต้องได้รับการทำความสะอาด ความเป็นชายของพวกเขาจำเป็นต้องเป็นสตรี ในบรรดาคนแคระทั้งเจ็ดมีเพียง Grumpy เท่านั้นที่ตระหนักถึงภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นที่สโนว์ไวท์ก่อให้เกิดความเป็นชายของพวกเขาและเขาพยายามที่จะต่อต้านอำนาจที่เธออ้างตัวเอง

ไม่พอใจเป็นคนเดียวที่รับรู้ว่าความเป็นบ้านนอกของสโนว์ไวท์คุกคามเสรีภาพของคนแคระ แต่ในขณะที่เขาปฏิเสธความเป็นผู้หญิงของเธอนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ (ไม่กี่ชั่วโมง) ในที่สุด (ในตอนเช้า) ก็ยอมจำนนต่ออำนาจของเธอเช่นกัน สโนว์ไวท์ยืนหยัดคัดค้านการอ้างว่า "หญิงสาวเป็นเครื่องประดับที่ทำอะไรไม่ถูกที่ต้องการการปกป้อง" (1995, หน้า 37) ในทางตรงกันข้ามวอลต์ดิสนีย์ดูเหมือนจะคิดตรงกันข้ามเจ้าหญิงดิสนีย์มีอิทธิพลและอำนาจมหาศาลโดยใช้ความงามและความเป็นผู้หญิงโอบรัดชายดิสนีย์ไว้รอบนิ้ว แม้แต่ในBambi (1942) นกฮูกก็อธิบายถึงอันตรายของการเจอ“ หน้าสวย”

ความรู้สึกที่คล้ายกันแสดงออกในLady and the Tramp (1955) บอริสนักปรัชญาสุนัขปอนด์ให้เหตุผลว่า“ แม้แต่คนจรจัดก็มีส้นเท้าของ Achille” สุนัขอธิบายว่า "นาง" คือ "จุดอ่อน" ของเขาก่อนที่จะลงรายชื่อหุ้นส่วนหลายคนก่อนหน้านี้ซึ่งเขาไม่ได้ตัดสิน จากนั้นพวกเขาอธิบายต่อไปว่าสักวันเขาจะได้พบกับ“ คนที่แตกต่าง” แต่“ ภายใต้มนต์สะกดของความรักที่แท้จริงคนเลี้ยงสุนัขที่น่าสงสารเติบโตขึ้นโดยไม่ประมาท” หมายความว่าเขาจะถูกจับโดยคนจับสุนัข ในกรณีนี้ Tramp ไม่เพียงต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากการสูญเสียความเป็นชาย แต่ต้องถูกจำคุกและอาจถึงแก่ความตาย ความเป็นหญิงและความเป็นบ้านในกรณีนี้ความอ่อนแอและความประมาทเท่าเทียมกันและพวกเขาไม่เคยมีอันตรายมากกว่านี้