การให้เหตุผลทางคลินิกและการวินิจฉัย

การวินิจฉัยที่ถูกต้อง ทันท่วงที และมีผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางนั้นขึ้นอยู่กับความสามารถในการให้เหตุผลทางคลินิก ซึ่งมักถูกมองว่าเป็นความสามารถที่เป็นแก่นสารของแพทย์ การให้เหตุผลทางคลินิกคือ “กระบวนการรับรู้ที่จำเป็นในการประเมินและจัดการปัญหาทางการแพทย์ของผู้ป่วย” ( Barrows, 1980 , p. 19) การทำความเข้าใจกระบวนการให้เหตุผลทางคลินิกและปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบนั้นมีความสำคัญต่อการปรับปรุงการวินิจฉัย เนื่องจากกระบวนการให้เหตุผลทางคลินิกมีส่วนทำให้เกิดข้อผิดพลาดในการวินิจฉัย ( Croskerry, 2003a ; Graber, 2005). ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องในกระบวนการวินิจฉัยมีหน้าที่และ วินิจฉัยโรค ความรับผิดชอบทางจริยธรรมในการใช้ทักษะการใช้เหตุผลทางคลินิก: "ในขณะที่การขยายขอบเขตของทุนการศึกษาอธิบายเพิ่มเติมถึงสาเหตุของข้อผิดพลาดทางการแพทย์ รวมถึงขอบเขตที่มากซึ่งข้อผิดพลาดทางการแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวินิจฉัย อาจเป็น เนื่องจากแหล่งที่มาของความรู้ความเข้าใจ ความก้าวหน้าไม่เพียงพอในการประเมินอย่างเป็นระบบและการใช้กลยุทธ์ที่แนะนำสำหรับการพัฒนาทักษะการคิดเชิงวิพากษ์และการตัดสินทางการแพทย์เป็นสิ่งที่น่าเป็นห่วง” ( Stark and Fins, 2014, หน้า 386). เหตุผลทางคลินิกเกิดขึ้นในใจของแพทย์ (อำนวยความสะดวกหรือขัดขวางโดยระบบงาน) และเกี่ยวข้องกับการตัดสินภายใต้ความไม่แน่นอน โดยพิจารณาถึงการวินิจฉัยที่เป็นไปได้ซึ่งอาจอธิบายถึงอาการและอาการแสดง อันตรายและประโยชน์ของการตรวจวินิจฉัยและการรักษาสำหรับการวินิจฉัยแต่ละรายการ และความชอบและค่านิยมของผู้ป่วย

โพสต์โดย : emta เมื่อ 30 พ.ย. 2565 12:59:14 น. อ่าน 142 ตอบ 0