ชุมชนดอกไม้และสัตว์ในลุ่มแม่น้ำฮวงโหแตกต่างกันไปตามสถานที่

ชุมชนดอกไม้และสัตว์ในลุ่มแม่น้ำฮวงโหแตกต่างกันไปตามสถานที่ พืชพรรณในพื้นที่บนที่สูงมีลักษณะเบาบางและคล้ายทุ่งทุนดรา โดยมีพื้นที่ทุ่งหญ้าบางส่วนที่ระดับความสูงต่ำกว่าซึ่งเหมาะสำหรับการเลี้ยงปศุสัตว์ ในทำนองเดียวกัน สภาพอากาศที่แห้งแล้งและทรายที่เคลื่อนตัวของ ส่วน ที่ราบสูง Ordosของ ลุ่ม แม่น้ำยังเอื้อต่อชีวิตพืชเพียงเล็กน้อย นอกจากหญ้าและพุ่มไม้ที่ทนแล้ง มีเพียงหลงเหลืออยู่ของป่าดั้งเดิมในแอ่งล่างของแม่น้ำ แม้ว่าจะมีระดับความสูงขึ้น เช่น บนคาบสมุทรซานตงแต่ก็ยังมีต้นโอ๊กและไม้เนื้อแข็งอื่น ๆ พร้อมกับต้นสน โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นสนแดงญี่ปุ่น  Pinus densiflora). อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไป พื้นที่เพาะปลูกส่วนใหญ่ แม่น้ำฮวงโห ในลุ่มแม่น้ำฮวงโหถูกมอบให้กับการเกษตร โดยเฉพาะการทำนาข้าวสาลีสัตว์ป่ายังถูกจำกัดด้วยสภาพธรรมชาติและการยึดครองดินแดนอย่างเข้มข้นของมนุษย์ มีสัตว์กีบเท้าจำนวนเล็กน้อยในบริเวณที่สูงขึ้นของแม่น้ำ รวมถึงสัตว์หายากเช่นchiru ละมั่งทิเบต และจามรี ป่า เช่นเดียวกับประชากรกวางชะมด ป่าจีน  และsikasที่อยู่ด้านล่างของแอ่งน้ำ สัตว์น้ำในแม่น้ำ ได้แก่ปลาตีน จีน และปลาคาร์ปแม่น้ำเหลือง  พื้นที่ชุ่มน้ำที่ลุ่ม โดยเฉพาะในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำ เป็นจุดแวะพักที่สำคัญสำหรับนกน้ำและนกชนิดอื่นๆ รวมถึงนกที่มีเกล็ด จีน ควบ  และนกกระเรียนมงกุฎแดงหายากทั้งสองชนิดใกล้สูญพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสูญเสียที่อยู่อาศัยทรัพยากรน้ำในลุ่มแม่น้ำฮวงโหได้รับการจัดการโดยการชลประทานและงานควบคุมน้ำท่วมขนาดใหญ่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตศักราช เทคนิคทางวิศวกรรมไฮดรอลิกสมัยใหม่ถูกนำมาใช้ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 ในขณะที่ความพยายามในการพัฒนาอเนกประสงค์ทั่วทั้งลุ่มน้ำได้ดำเนินการมาตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1950